Cardiologie
Cardiologie draait om onderzoek van hartaandoeningen. Zo kan uw huisdier een hartruis- of hartritmestoornis hebben. Of kunnen klachten zoals hoesten, snellere ademhaling, flauwtes, een blauwe tong en/of verminderd uithoudingsvermogen wijzen op een hartprobleem. In al die gevallen kan uw dierenarts een hartonderzoek aanraden.
In eerste instantie bestaat een consultatie cardiologie uit een uitgebreid gesprek. We overlopen de aard en duur van de klachten en bespreken welke therapie er al gegeven is. Daarna volgt een lichamelijk onderzoek. We luisteren naar het hart en de longen en nemen de pols. Daarna volgt een echografisch onderzoek met simultaan ECG (electrocardiogram).
U blijft als eigenaar op elk moment aanwezig bij het onderzoek om uw huisdier op zijn gemak te stellen.
We bundelen alle metingen en beelden in een uitgebreid verslag dat we naar uw dierenarts sturen, samen met een advies. We blijven in contact met uw dierenarts voor opvolging en begeleiding.
Soms is bijkomend onderzoek nodig zoals 6-leads ECG, 24-72u Holter, bloeddrukmeting, röntgenopnames of laryngotracheobronchoscopie.
Bij een aangeboren hartaandoening is er tijdens de ontwikkeling van het hart in de baarmoeder iets fout gegaan. De aandoening is dus bij de geboorte al aanwezig.
In de overgrote meerderheid van de gevallen hoort men bij een jonge pup of een jong kitten al een bijgeruis voor ze het nest verlaten. Dan verwijst de dierenarts meestal door naar een cardioloog voor een echografisch onderzoek van het hart om te weten om welke aandoening het gaat en hoe ernstig deze is.
Soms wordt dit niet opgemerkt bij de eerste controle en komt het pas op latere leeftijd aan het licht.
Vaak is er voor aangeboren aandoeningen een erfelijke voorbestemming. Dat wil zeggen dat sommige rassen veel meer kans hebben om een bepaalde aandoening te krijgen. Daarom wordt het hart van fokdieren van bepaalde rassen gescreend vooraleer ze een nest mogen krijgen.
Vaak voorkomende aangeboren afwijkingen zijn:
- SubAorta Stenose (SAS)
- Pulmonalis Stenose (PS)
- Mitralisklep Dysplasie (MD)
- Tricuspidalisklep Dysplasie (TD)
- Patent Ductus Arteriosus (PDA)
- Atriaal Septum Defect (ASD)
- Ventrikel septum Defect (VSD)
- Tetralogie van Fallot
Indien een hartaandoening niet aangeboren is maar zich ontwikkelt tijdens het leven, spreken we van een verworven hartaandoening.
Meestal is dit door een probleem ter hoogte van de hartkleppen of de hartspier. Vaak voorkomende verworven aandoeningen zijn:
Indien de hartslag kan te snel, te langzaam of onregelmatig is spreken we van een aritmie of hartritmestoornis. De stoornis kan tijdelijk optreden of voortdurend aanwezig zijn.
Door een hartritmestoornis kunnen huisdieren zwakte vertonen of zelfs flauwvallen (syncope). Het kan ook zijn dat u zelf een onregelmatig hartritme voelt.
Indien uw dierenarts of uzelf een onregelmatig of te snel of te traag ritme vaststelt of indien uw huisdier flauwtes heeft, maak dan een afspraak bij een cardioloog voor verder onderzoek.
Veel voorkomende hartritmestoornissen zijn: Sinus Aritmie, Sick Sinus Syndroom (SSS), Atriale Fibrillatie (AF), AV-block, Ventriculaire Tachycardie, Premature Beats (APSs en VPCs).
Het pericard of hartzakje is het vlies dat rond het hart zit. Soms komt er vocht of bloed in het hartzakje waardoor het hart niet meer goed werkt. Ook ontstekingen van het hartzakje kunnen de werking van het hart belemmeren.
Pulmonaire arteriële hypertensie (PH) betekent dat de piek bloeddruk in de slagaders van de longen veel hoger is dan normaal.
Doordat het rechter hart, dat zuurstofarm bloed naar de longen moet pompen, veel meer weerstand ondervindt, zal de rechter hartspier verdikken, het rechter ventrikel vergroten, de tricuspidalisklep lekken waardoor ook het rechter atrium vergroot.
Men kan PH onderverdelen in 5 groepen.
