Biceps tenosynovitis

Biceps tenosynovitis is een ontsteking van de bicepspees en de peesschede. De biceps zorgt voor het buigen en stabiliseren van de schouder. Ze bevindt zich craniomediaal aan de schouder. (Fig 1)

Oorzaak

Deze blessure wordt voornamelijk veroorzaakt door herhaaldelijke kleine beschadigingen, overbelasting en/of degeneratie aan de pees. Verticaal landen op de voorpoten, snel draaien of overstrekken kunnen deze kleine beschadigingen veroorzaken. Daardoor zal de pees ontsteken en geleidelijk aan kleine scheurtjes vertonen. Gezien de pees door het schoudergewricht loopt zal ook het schoudergewricht ontsteken.

Symptomen

De honden vertonen kreupelheid die erger wordt na inspanning, hebben moeite met snel draaien op de aangetaste zijde en vertonen soms een verkorte pas. Op orthepedisch onderzoek vertonen honden een pijnreactie bij hyperflexie van de schouder met strekken van de elleboog en bij druk op het insertiepunt van de bicepspees op het tuberculum.

Diagnose

De diagnose gebeurt door een goed klinisch onderzoek, radiografie en echografie. Radiografie wordt voornamelijk ingezet om de ernst van de artrose te zien, of om eventuele comorbide aandoeningen te detecteren.

Met echografie kan men de pees tot in het allergrootste detail zien. Elke spiervezel tot op één tiende van een millimeter kan vervolgd worden tot op de aanhechting op het tuberculum glenoidale.

Bij biceps tenosynovitis zien we op echografie verlies van de gealigneerde structuur van de peesvezels en soms compleet verlies van de vezelstructuur met anechogene zones waar de pees is gescheurd. Soms zijn er ook mineralisaties in de pees. Ook de graad van gewrichtseffusie, osteofyten/nieuwbeenvorming op het tuberculum en in de sulcus intertuberculare, de groeve op de humerus (bovenarm) waarin de bicepspees glijdt, kan bekeken worden.

Op onderstaande video ziet u echobeelden van een Groenendaeler van 8 jaar met een ernstige bicepspees ontsteking die reeds deels geruptureerd is. De hond is niét gesedeerd en hijgt, dus het beeld is niet van topkwaliteit, doch zeker diagnostisch.

Behandeling

Bij milde afwijkingen kan een conservatieve therapie ingesteld worden. Deze bestaat uit bewegingsrestrictie, fysiotherapie (laser, plasma-injecties…) en ontstekingsremmende medicijnen (zoals NSAIDs).

Echter in meer dan 50% van de gevallen moet blijkt een atroscopische behandeling nodig. Hierbij wordt de bicepspees van de aanhechtingsplaats aan de schouder doorgesneden. Na enige tijd zal de spier vastgroeien aan het bot van de bovenarm (humerus).

Na de operatie is fysiotherapie raadzaam om de brachialisspier goed te laten ontwikkelen en zo de biceps te ontlasten.